“Меҳр” операцияси ҳақидаги фильмдан кейинги ўйлар
Комила КАРОМОВА, Халқ демократик партиясининг Олий Мажлис Қонунчилик палатасидаги фракцияси аъзоси:
— Бугун мамлакатимизда инсон хуқуқлари, қонуний манфаатларини ҳимоя этиш соҳасида катта ишлар амалга оширилмоқда. Ўнлаб дунё ҳавас қилаётган ташаббуслардан фақат бирига тўхталаман.
Мамлакат раҳбарининг ўзи бош бўлиб, ташаббус кўрсатиб, қўрқмай, жасорат билан фуқароларини ҳимоя қилаётгани дунёдаги кўпчилик сиёсатчилар учун намуна, деб ўйлайман.
Ўзга юртдан жаннат қидириб, юртини ташлаб кетган, алданган, адашган охир оқибатда хўрланган, топталган ватандошларини кечириб, юртга қайтаришнинг ўзи бўлдими? Юртдан юз ўгирганларга юз буриш осон кечдими? Бунинг учун қуёшдек меҳр, метиндек ирода, бир эмас, минг Алпомиш жасорати керак бўлар эди. Суриянинг таҳликали, нотинч лагеридан, жангарилар изғиб юрган қашқирлар маконидан 157 нафар аёл ва болаларни олиб чиқишнинг ўзи бўлдими?
Очлик, хорликда, зўравонлик қурбони бўлган бу аёлларнинг ҳаёти хақиқий жаҳаннам эди. Уларнинг кечаги кунлари, жаннат макон юртлари, осуда ўтган ҳаётлари ширин тушга айланган эди… Ана шундай азобларнинг чеки йўқ, эртанги кундан умидлари сўнган кунларда бизнинг мард йигитларимиз, фидойи, мушфиқ онаизорларнинг кўз қорачиғ дилбандлари, баҳодирлари жонларини хатарга қўйиб, адашган, алданган юртдошларининг халоскори бўлиб, уруш ўчоқларига кириб бордилар. Уруш даҳшатларини кўравериб, қўрқув қотиб қолган нигоҳлар халоскорларига ҳадик билан боқарди. Аскар йигит болакайни бағрига босмоқчи бўлганида унинг меҳр кўрмаган мурғак вужуди бир сесканиб, ортга тислангани ҳам рост. Чунки туғилганидан буён эркаланиш нималигини билмай бақир чақирларда, фақат ўқ, бомбаларнинг даҳшатли гумбурлашини эшитган эди. Онасининг тинимсиз кўз ёшларини кўрган, бомба остида қолиб, ҳали ҳам чалажон ётган опасининг қўлсиз, оёқсиз танасидан даҳшатга тушган. Ана уни баланд бўйли аскар акаси бағрига босиб, кўтариб самолётга олиб чиқди. Кейин онасини ва яна ўнлаб тенгдошларини ҳам кўрди. Фақат қўшни чодирда яшаётган 10 ёшли Салоҳ кўринмади. У кеча озгина бўлса ҳам нон топиб келаман, деб кетганича қайтиб келмади. Кейин… кейин эса лагердан чиқаверишда дайди ўққа учраганини эшитди…
Уйимизга борамиз, деди уни кўтариб олган аскар акаси, уйимизга...
Дарвоқе, болакай уй нималигини билмайди. Ал хол номи билан аталадиган мана шу лагерда қор бўрон, жазирама иссиқда 50-100 киши бир чодир тагида яшашди. Аскар акаси айтаётган уй нима ўзи.? Аммо унинг мурғак вужуди бир иссиқ, ёқимли туйғуни ҳис этди. Бу туйғу уни сира тарк этмаслигини жуда истади. Бу Аскар аксининг меҳри эдими, бу… Бу Президентининг ватандошлари ҳақидаги ғамхўрлиги эди. Ана шу ғамхўрлик, инсон фақат бахт учун туғилади, деган эзгу ғоянинг тантанаси эди...
Ватанига қайтган ватандошларим! Юрт сизни оғир дард – ватангадоликдан асради. Сизни Ватанга қайтарди. Энди Сиз ҳам унинг бағрига бош қўйинг. Она бўлиб, опа бўлиб, жон қадар сингилу, қиз бўлиб шу Ватан билан бўлинг.